vrijdag 18 april 2008

Mijn pa 1947 - 2008


Ik heb nogal wat meegemaakt met mijn vader. Mooie en minder mooie dingen. Na de scheiding van mijn ouders kwam ik elke zaterdag bij hem langs. Eerst naar oma en dan ergens heen. Hij deed echt zijn best om ons bezig te houden. Dus nadat we hadden gezegd dat wij dat vliegveld in Hilversum zo gaaf vonden, betekende dat automatisch dat wij twee maanden lang elke zaterdag in Hilversum te vinden waren.

Toen we wat ouder werden gingen we vaak op stap naar Breukelen waar hij veel vrienden had zitten. Stuk voor stuk lieve en geweldige mensen. Naar de speurtochten keek ik het hele jaar uit.. Op mijn 17e verjaardag vroegen mijn eigen vrienden of mijn vader ook kwam omdat het zo’n toffe gast was. Op die leeftijd denk je dat je pa zich gedraagt als vriend en niet als vader. Toch heb ik daar al snel vrede mee gekregen. Ik ken tenslotte niet zo heel veel mensen die tot diep in de nacht gesprekken over muziek kunnen hebben met hun vader. Hij had geweldige platen van de Rolling Stones, Jimi Hendrix of Santana. Alleen zijn liefde voor de muziek van Julio Iglesias heeft hij me nooit uit kunnen leggen. Ik heb vaak in een deuk gelegen als hij weer eens in het Spaans stond te brallen terwijl hij een luchtgitaar vasthield.

Heej Willem hoe gaat het? “Met slechte mensen gaat het altijd goed” Was een van zijn vaste uitspraken. Deze uitspraak klopt van geen kanten want het had eigenlijk andersom moeten zijn. Mijn pa was in mijn ogen een man met een groot hart waar mensen altijd terecht konden. Hij vond het niet interessant hoe het met hem zelf ging maar hij maakte zich bijvoorbeeld ongelofelijk druk toen ik zelf in het ziekenhuis lag voor mijn oog. Ook andersom stonden vrienden altijd voor hem klaar. Waar ook ik dankbaar voor ben. Ik hoef geen namen noemen omdat ze zelf wel weten hoe het zit. Ook wel iets moois wat ik van hem meegekregen heb. Vrienden zijn voor altijd al zie je ze jaren niet of wonen zij kilometers bij je vandaan.

Mensen kunnen van alles zeggen over mijn vader maar hij was een graag geziene man. Ik voelde me altijd op mijn gemak bij hem. Hij had een soort rust over zich naar zijn zonen toe. Alsof er geen vuiltje aan de lucht was. De laatste tijd maakte ik mij steeds drukker om hem omdat ik wel zag en voelde hoe het met hem ging. Helaas ben ik net zoals hij eigenwijs en een binnenvetter.We hebben zaken nooit echt uitgesproken. Sentimentele zaken gingen wij het liefst uit de weg. Toch hebben we een aantal weken geleden gezegd dat we van elkaar houden. Ik heb er wel van geleerd dat het niet erg is om je te uiten. Iets wat ik hem bijna nog nooit heb zien doen. Dat is niet erg, zo was hij, hij wilde het niet anders en dat heb ik geaccepteerd.

Ik kan nog uren over hem doorgaan, maar dat doen we wel een keer in Elly’s. Dat zou hij mooi vinden.

Ik zal hem missen.

donderdag 10 april 2008

1e BBQ van het jaar

Tis toch een soort tradisie geworden..en ik ben gek op tradisies. Het eerste terrasje van het jaar, het eerste boottochtje. En dan hebben we natuurlijk de eerste bbq van het jaar. Vroeger op de Spitsbergenstraat, tegenwoordig tradisioneel bij huize Kruyver..
Rob....ik kijk er naar uit..de 26e..hebbie al een nieuwe?